Bekostigbare rooi genot

Ek het al talle kere vantevore genoem dat, agv belastings en aksyns, wyn ‘n baie duur kommoditeit hier in Korea is. Elke keer as ek Suid-Afrika besoek dat verwonder ek my aan hoe goedkoop wyn in Suid-Afrika is, hoewel Suid-Afrikaners self nie aldag dit besef nie. Kaapse wyn in Suid-Afrika bied ongelooflike waarde vir geld.

Hier in Korea moet mens egter baie uitgeslape en opportunisties te werk gaan om waarde vir geld in die hande te kry. Oor die algemeen is gehalte wyn van Suid-Afrika (wanneer jy dit kry), die VSA en die Europese lande baie duur (ons praat hier van niks onder die ekwivalent van R200 ‘n bottel nie). Gehalte Australiese wyn se pryse is effe meer billik, maar die beste waarde vir geld hier plaaslik te koop, is by verre Suid-Amerikaanse wyn. En tussen Argentinië en Chili, vind ek dat laasgenoemde land bo uitkom. Die waarde vir geld van gehalte Chileense wyn is soms so goed, dat mens amper soos ‘n dief voel. Oorspronklik het ek gedink die pryse is so billik agv die vryhandelsooreenkoms tussen Korea en Chili, maar toe besef dat Korea ook so ‘n ooreenkoms het met die VSA en die EU. Hoe die Chilene dit dus regkry, gaan my verstand te bowe, maar hulle doen dit.

Geen pryse dus vir diegene wat raai dat die meeste wyn wat ek hier drink uit Chili afkomstig is. En van al hierdie Chileense wyn, is daar een naam wat oor die afgelope paar jaar uitstaan vir die ongelooflike kwaliteit wat dit teen die prys bied. Hierdie wyn se naam is Palo Alto.

Die naam van die kelder is afkomstig van die populêre benaming vir ‘n doringboom inheems tot Chili en die silhoeët van hierdie boom, domineer ook die etiket op Palo Alto se bottels. Die kelder is geleë in die Maule Vallei, ‘n substreek van die Sentrale Vallei – die wynstreek in Chili wat verantwoordelik is vir die meeste wynproduksie in die land (Chili is die negende grootste wynproduserende land, net agter Suid-Afrika).
Ek het die afgelope paar jaar al my kwota van Palo Alto Reserva deurgewerk. Die wyn is ‘n rooi versnit van Cabernet Sauvignon (50%), Carmenere (30%) en Shiraz (20%). Die gewone kleinhandelsprys ter plaatse is ongeveer die ekwivalent van R100, maar heel dikwels kry mens die wyn teen afslag vir omtrent sowat R70 (gewoonlik wanneer ek toeslaan!). Die houtverhouderde versnit is sommer veel meer as ‘n braaivleis wyn en bied ongelooflike waarde vir geld.

Heel onlangs raak loop ek toe weer die Palo Alto op afslag raak. Maar dit is nie al nie. Palo Alto se nuwe versnit, genaamd Reserva II, pryk toe ook op die rak teen dieselfde prys. Ek dog toe nou eers dit is slegs ‘n nuwe etiket en naam vir die nuwe oesjaar van die Reserva, maar nee! Dit is ‘n splinternuwe versnit, aanvullend tot die Reserva. Die Reserva II is ‘n baie interessante versnit van Merlot (70%), Shiraz (23%), Tempranillo (5%) en Viognier (2%). Bloot uit die verskil in kultivars tussen die twee versnitte, reken ek moes toe dat ‘n vergelyking tussen die twee versnitte, interessante leesstof sal maak.

Eerste aan die beurt is die Palo Alto Reserva 2010. Die kleur van die wyn is intens dieprooi, met rante wat nog ondertone van pers vertoon. Soos te wagte, domineer die Cabernet Sauvignon op die neus, met geure van bloekom en swartbessies. Mens tel ook die geure van gerookte salami en ‘n peperagtigheid op (afkomstig van die Shiraz). In geheel, ‘n uitlokkende, vleserige neus. Hierdie geurprofiel vertoon ook op die tong, met pragtige skoon, donker bessiesmaak op die middelpalaat en ‘n goeie nasmaak, met ‘n effense speseryagtige nuanse. Die tanniene is aanwesig, maar lieflik onderbeklemtoon. Die kultivars en komponente van die wyn is soomloos geïntegreerd en getuig van goeie gehalte vrug en die pragtige hantering van hierdie vrug deur die wynmaker. ‘n Wonderlike mondvol.

Nou vir die Palo Alto Reserva II 2011. Die wyn is effe ligter van kleur as die Reserva, met ‘n pers skynsel, wat op die jeugdigheid van die wyn dui. Soos te wagte, is die wyn op die neus ‘n heel ander proposisie as die Reserva. Omdat Viognier so erg aromaties is, het selfs ‘n klein toevoeging van die kultivar ‘n impak op ‘n wyn se geurprofiel. In hierdie geval is die sweempie van gemmer en gedroogde appelkoos te bespeur op die neus, onderliggend aan die meer prominente geure van framboos, donker sjokolade en vanielje. Die mondgevoel van die wyn is minder kompleks as die van die voorafgaande wyn. Daar is ‘n aangename smaak van sappige, amper soet, kersies op die tong, maar ongelukkig is die nasmaak nie talmend nie. Die tanniene is te verstane ook nie so sag soos die in die Reserva nie. Die smaakprofiel is effe onafgerond, met die suur, tanniene en alkohol wat (nog) nie goed geïntegreerd is nie. Miskien sal die wyn na nog ‘n jaar in die bottel beter vertoon, maar op hierdie stadium is die Reserva definitief die smaakliker en beter wyn.