‘n Dag in Daegu

Daegu is die derde grootste stad in Korea, met ‘n bevolking van ongeveer 3 miljoen inwoners. Dis die hoofstad van die Gyeongsangbuk provinsie (waar ek woon) en ongeveer ‘n uur met die bus vanaf my tuisstad, Gyeongju . Die stad is hoofsaaklik ‘n kommersiele sentrum en nie vir veel meer bekend nie as dat dit die warmste plek in Korea is. ‘n Stad is dit wel, maar ‘n mooi stad, sal ek dit nie sommer noem nie. Die stad het ook sy deel aan wolkekrabbers, maar uit die aard van die saak nie so hoog soos in Seoul of so indrukwekkend nie. Waar Seoul en Busan voorkom asof dit nog altyd ‘n stad was en niks anders nie, wil dit half voorkom asof Daegu ‘n groot dorp was wat in ‘n stad ontpop het. Maar dit het wel die kenmerke van ‘n groot Koreaanse stad, naamlik ‘n redelik getal westerlinge te siene op straat, vele westerse restaurante/koffiewinkels en natuurlik ‘n uiters effektiewe en vinnige moltreinstelsel. Ek is ook maar bly vir die westerse invloed, want dit het my in staat gestel om ‘n groot boekwinkel te besoek en weer ‘n slag Engelse literatuur-aankope te doen. Dit is ‘n tweevlak-winkel wat deel is van die Kyobo -kettinggroep (wat oa ook ‘n reuse-winkel in Seoul het) en hou ‘n redelike seksie Engelse boeke aan. Ongelukkig is daar geen Afrikaanse boeke nie. 😉

Hoewel nie op die oog so indrukwekkend nie, is Daegu darem nie vervelig nie…nie as jy die pad vat na Woobang Towerland in die middel van die stad nie. Hierdie is ‘n pretpark met die imposante Daegu-toring in die middel. Hierdie toring is 202m hoog, wat dit laer maak as die landmerk Seoul-toring (240m), maar hoer as die Busan-toring (120m) en die Gyeongju-toring (98m). Jy kan met kabelkaartjies opry tot waar die toring staan en op die boonste vlak van die toring tref jy ‘n duur restaurant aan wat in die rondte draai, met pragtige uitsigte van Daegu se wye uitgestrektheid. Die toring huisves ook verskeie uitstallings en oa ‘n akwarium. Daar is verder ‘n opsie om ongeveer ‘n 100m ver te reksprong vanaf die boonste vloer van die toring…vir die avontuurlustiges wat nie genoeg adrenalien in hulle are kry van die pretritte daar doer onder op die grond nie.

En gepraat van die pretritte: Daar is ‘n hele paar woeste ritte in die park wat mens behoorlik sober maak, maar steeds nie die ekstreme genot vir my gebied het wat ek op die Phaeton in Gyeongju World ervaar het nie. Maar sleg, was dit beslis nie! Dit het die lewe behoorlik weer in my are laat bruis en my sommer lig laat voel (behalwe vir die feit dat ek my geliefde Raybans op een van hierdie kop-oor-gat ritte verloor het). Daar is ook ‘n paar ander masjiene wat ek vermy het aangesien ek nie kans gesien het om siek te raak nie. Soos, ek voorheen gese het, is ek lief vir spoed, maar nie vir die blote sinnelose rondgooi van binnegoed nie…

Towerland is baie mooi uitgele, met pragtige watervalle, blombeddings en paadjies wat mens kan stap. Jy voel kompleet asof jy iewers ver in ‘n park rondstap. In die aand word alles pragtig verlig en dit skep ‘n baie romantiese gevoel.

Sentraal in die park is daar ook ‘n verhoog wat verskeie optredes aanbied en deelname deur besoekers aanmoedig. Tydens my besoek was daar ‘n hula-hoop kompetisie vir die kinders en hulle het die beste daarvan gemaak. Ongelukkig het ek die bierdrink-kompetisie en waatlemoen-eet kompetisie gemis, want dit was laat en ek moes nog die bus terug huis toe haal. Maar ek sal terug wees in Daegu – net om so effe verder te verken en te kyk of daar nie tog meer aan die stad is as net ‘n groot boekwinkel, ‘n toring en ‘n lekker pretpark nie…